سید عرشیا و سید پارسای من

سلام پسر زمستانی من دیشب اولین شب یلدای تو بود . انشاله همه لحظه های پایانی پاییزهایی که می گذرونی پر از خش خش آرزوهای قشنگ باشه .پسرم چیزی به تولد تو نمونده .یک سال مادر شدن رابا وجود تو تجربه کردم.ممنون که این حس زیبا را به من هدیه دادی...تو اين ماهي كه گذشت يزرگتر شدي. تقريبا همه چيزو مي فهمي. وقتي نماز مي خونيم با سرعت به سمت سجاده مياي و مهرو بر مي داري و سجده ميري. قربون نماز خوندنت بشم سيد كوچولوي من عزيزم وقتي كسي برات شعر اتل متل توتوله را مي خونه شروع مي كني به زدن رو پاهات و كلي ذوق مي كني. وقتي بغلم هستي و من به سمت يخچال ميرم با دستاي كوچولوت در يخچالو  باز مي كني و وقتي آبتو مي بيني مي گي هاب . هر چي مي گم ما...

سلام فرشته نازنينم. ديشب 21/10/92  باز مامان مهناز متوجه شد كه پنجمين دندونت از سمت پايين دراومد.عزيزم مباركت باشه . الهي قربونت برم كه بي صدا دندون در مياري . مطمئنا اذيت هم ميشي چون مدام دوست داري دستاي ما را تو دهنت بكني و گاز بزني .خدا را هزاران مرتبه شكر مي كنم كه نعمتي زيبا را به ما هديه داد.